ارتباط با یک فرد اوتیستیک مستلزم درک، همدلی و صبر است. اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که افراد را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می دهد و این مهم است که به هر فرد به عنوان فردی با نیازها و ترجیحات منحصر به فرد نزدیک شود.

مرحله 1:

خود را آموزش دهید

• درباره اختلال طیف اوتیسم (ASD) بیاموزید تا درک بهتری از این بیماری به دست آورید.
• کتاب‌ها، مقالات و منابع آنلاین معتبر نوشته شده توسط متخصصان این حوزه را بخوانید.
• در کارگاه‌ها یا سمینارهای آگاهی و شمول اوتیسم شرکت کنید.

مرحله ۲:

پذیرش و شمول را ارتقا دهید

• الگوی تنوع عصبی را بپذیرید که تنوع مغز انسان را به رسمیت می شناسد و برای آن ارزش قائل است.
• دیگران را تشویق کنید که افراد اوتیستیک را بپذیرند و شامل آنها شوند.
• از آموزش فراگیر، فرصت های شغلی و ادغام جامعه حمایت کنید.

مرحله 3:

ارتباط موثر

• زمانی که با یک فرد اوتیستیک صحبت می کنید، از زبان واضح و مختصر استفاده کنید.
• از استفاده از زبان مجازی یا اصطلاحاتی که ممکن است آنها را گیج کند اجتناب کنید.
• صبور باشید و قبل از انتظار پاسخ به آنها زمان دهید تا اطلاعات را پردازش کنند.

مرحله 4:

به تفاوت های حسی احترام بگذارید

• بدانید که افراد اوتیستیک ممکن است حساسیت‌ها یا ترجیحات حسی داشته باشند.
• مراقب نورهای روشن، صداهای بلند، بوهای تند، یا بافت هایی باشید که ممکن است باعث ناراحتی شوند.
• در صورت امکان، برای ایجاد محیطی راحت‌تر، گزینه‌ها یا مکان‌هایی را پیشنهاد دهید.

مرحله 5:

پیش بینی پذیری و روال را ایجاد کنید

• یک محیط ساختار یافته با روال‌ها و برنامه‌های منظم ایجاد کنید.
• پشتیبانی‌های بصری مانند تقویم‌ها، برنامه‌ها، یا داستان‌های اجتماعی برای کمک به انتقال ارائه کنید.
• فرد را از قبل برای هرگونه تغییر در روال عادی آماده کنید.

مرحله ۶:

همدلی را تمرین کنید

• خود را جای آنها بگذارید و سعی کنید دیدگاه آنها را درک کنید.
• احساسات و تجربیات آنها را تأیید کنید، حتی اگر ممکن است با شما متفاوت به نظر برسند.
• با گوش دادن فعال و حمایتگر همدلی نشان دهید.

مرحله ۷:

روی نقاط قوت و علایق تمرکز کنید

• نقاط قوت و علایق خاص فرد اوتیستیک را کشف و پرورش دهید.
• علاقه‌های آنها را تشویق کنید و فرصت‌هایی را برای آنها فراهم کنید تا در زمینه‌های مورد علاقه‌شان برتری پیدا کنند.
• بدانید که نقاط قوت آنها ممکن است در مناطق غیر سنتی باشد.

مرحله 8:

تقویت ارتباطات معنادار

• تعاملات اجتماعی را با احترام به سطح راحتی فرد تشویق کنید.
• فرصت هایی را برای آنها تسهیل کنید تا با دیگرانی که علایق مشترک دارند ارتباط برقرار کنند.
• دوستی و روابط حمایتی را ترویج دهید.

نکات اضافی:

1. صبور باشید و زمان بیشتری برای پردازش اطلاعات یا پاسخ دادن در نظر بگیرید.
2. از وسایل کمک بصری، مانند تصاویر یا دستورالعمل های نوشتاری، برای تقویت درک استفاده کنید.
3. برای ارتقاء موفقیت، وظایف را به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید.
4. به فضای شخصی و مرزها احترام بگذارید، زیرا برخی از افراد اوتیستیک ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به لمس داشته باشند.
5. مستقیم و واضح، از زبان مبهم یا مبهم صحبت کنید.
6. توجه داشته باشید که تغییرات در رویدادهای معمول یا غیرمنتظره ممکن است باعث اضطراب یا پریشانی شود.
7. از فرضیات یا تعمیم در مورد افراد اوتیستیک بر اساس کلیشه خودداری کنید.
8. هر زمان ممکن است برای توانمندسازی تصمیم گیری، گزینه هایی را ارائه دهید.
9. از تقویت و تحسین مثبت برای قدردانی از دستاوردها و تلاش ها استفاده کنید.
10. انعطاف پذیر و سازگار باشید و بدانید که راهبردهایی که برای یک نفر کار می کنند ممکن است برای دیگری جواب ندهند.
11. در مورد ترجیحات و نیازهای فرد اوتیستیک به دنبال نظرات خود باشید.
12. در محیط های شلوغ یا شلوغ مراقب بیش از حد حسی باشید.

این نکات به‌عنوان دستورالعمل‌های کلی در نظر گرفته شده‌اند، زیرا هر فرد اوتیسمی منحصربه‌فرد است، با نقاط قوت، چالش‌ها و ترجیحات فردی. با نزدیک شدن به هر تعامل با درک و همدلی، می‌توانید ارتباطات معناداری را تقویت کنید و محیطی فراگیرتر ایجاد کنید.